Krochmal na wszystko? Przepis na kilka wersji DIY

Każda z nas wie czym jest krochmal, ale czy znamy jego rozmaite zastosowania?

1 Tkaniny: usztywnia, układają się lepiej i ułatwia prasowanie. Ponadto krochmalone obrusy są trwalsze, dlaczego? bo krochmalenie zabezpiecza przed wżeraniem się substancji plamiących.

2 Skóra: Krochmal ze skrobi ziemniaczanej jest idealny do skóry delikatnej, podrażnionej, świetnie radzi sobie z łagodzeniem skutków AZS. Krochmal wygładza skórę, powoduje, że krostki i drobne rany blakną, robią się płaskie a przy regularnym stosowaniu znikają. Należy jednak uważać, bo może wysuszać skórę, należy pamiętać o nawilżeniu jej po kąpieli.

Jak aplikować? dowolnie, jednak najpopularniejsze są kąpiele z dodatkiem krochmalu.

3. Włosy: krochmal wygładza włosy, lekko ale nie przesadnie je dociąża i dodaje fryzurze objętości. Odnoszę wrażenie że jednocześnie delikatnie rozprostowuje fale. Włosy są po nim błyszczące, warto wspomnieć że jest dość wysoko w składach produktów Kerastase.

Pierwszy przepis jest prosty, tani i współczesny, reszta jest u mnie w rodzinie od pokoleń i nadaje się jedynie do tkanin.

Obiecane przepisy:

Krochmal ze skrobi ziemniaczanej.

Robiłaś kiedyś kisiel? zagęszczałaś sos mąką? ok! to znasz zasady.

1) litr wody wlej do garnka i zagotuj
2) łyżkę stołową mąki ziemniaczanej rozprowadź w szklance ZIMNEJ wody. (to istotne, letnia woda spowoduje powstawanie kluch bo właściwości kleiste skrobi uwalniają się w ciepłej wodzie)
3) wlej mieszankę na gotującą się wodę i wymieszaj.
4)pozostaw do ostudzenia (można ew dać kilka kropli olejku zapachowego)

Jeśli wyjdzie za gęsty, dolej wody, jeśli za rzadki, podgotuj mieszając. Pojawiły się grudki? zmiksuj blenderem.

-Wysuszone ubrania spryskaj krochmalem i prasuj :) Tkaniny lejące wolą rzadszy krochmal, pościele i obrusy i koszule taki jak z przepisu, natomiast mankiety i kołnierzyki nieco bardziej gęsty.


Krochmal pszenny. (Zapis prababci z 1934 roku)
Wziąć kilka garncy pszenicy, przemyć ją dobrze na przetakach, polem nalać wodą i moczyć tak długo, dopóki nie napęcznieje i nie popęka pszenica, a wola bielić się zacznie. Wtedy włożyć pszenicę do worka z grubego rzadkiego płótna, położyć w korycie i rozcierać ją w worku jak najmocniej rękami albo udeptywać nogami, naprzód bez wody, a następnie worek odwiązać, nalać wody wymieszać ją z pszenicą rękami, zawiązać i znów udeptywać. Gdy wody zwierze się w korycie dużo, odlać ją do czystego naczynia, nalać świeżej na worek i znów udeptywać To wygniatanie i polewanie powtarza się dopóki woda nie zacznie odchodzić czysta a ziarno zupełnie się rozetrze i rozgniecie. Odlewając wodę z koryta trzeba ją cedzić przez płótno aby plewy z pszenicy nie dostały się do krochmalu. Ostatnią wodę zlać do osobnego naczynia, bo daje ona najpiękniejszy krochmal. Gdy już wygniatanie skończone, zostawia się wodę w naczyniach przez 34 godzin, potem zlewa się ostrożnie wodę żółtą, nalewa się świeżą, wymiesza się krochmal i zostawia w spokojności na 24 godziny. To się powtarza dopóty, dopóki woda nie będzie zupełnie czysta. Po każdem zlewaniu wody zbiera się ostrożnie ciemna warstwa szarego krochmalu, jeśli się ten nad czystym osadem zbiera, bo mógłby zabrudzić cały krochmal. Mąkę zaś samą po zupełnym wymyciu wybrać na płachty, w których się wyciska z pierwszej wilgoci i suszy na wolnem powietrzu w cieniu bo od słońca żółknie.

Krochmal z kasztanów.
Dojrzałe kasztany obrać z łupin, utrzeć na tarce lub utłuc w stępach, nalać wodą i wygniotłszy rękami zostawić w spokojności na całą noc, Nazajutrz włożyć tę masą w płócienny worek, wygniatać ją, przelewając wodą tak długo, dopóki woda nie okaże się zupełnie czystą, co jest znakiem że już nic mąki w kasztanach nie zostało. Zcedzoną wodę zlać w czyste naczynie, a skoro się ustoi wodę zlać ostrożnie i nalać świeżą. To powtarzać kilka razy, w końcu czystą już mąkę ułożyć na deskach i wysuszyć w ciepłej izbie.